Ook docenten hebben goede intenties met hun opmerkingen. Tijdens het maken van een toets zegt de docent: de antwoorden staan niet op het plafond hoor!
Natuurlijk weet de leerling dat er geen antwoorden op het plafond staan. Toch raad ik het leerlingen aan om tijdens de toets soms naar het plafond te kijken.
Dat zit zo…
Sommige leerlingen weten niet gelijk een antwoord op de vraag. Met het hoofd over het papier gebogen zitten ze maar te denken. Ze komen niet op het antwoord en soms doet dat emotioneel iets met ze. Frustratie, boosheid of verdriet. Met de houding die ze dan hebben komen ze niet uit die emotie. En dus moeten ze even naar het plafond kijken. Dan zijn ze uit de emotie en kunnen ze opnieuw naar de vraag kijken.
Moet je maar eens kijken naar de lichaamshouding van iemand die somber of verdrietig is. Mensen laten het hoofd en de schouders hangen. Probeer maar eens om somber te willen zijn en dan naar het plafond te kijken. Dat voelt opeens anders…
Met onze ogen halen wij informatie op. Vandaar dat onze ogen bewegen als we praten. Kijken mensen je strak aan, dan is dat mogelijk omdat jij steeds praat. Gaat de ander echter praten, dan gaan ook de ogen bewegen. Bij de een zie je dat beter dan bij de ander, maar ze bewegen absoluut!
Nog zo’n goedbedoelde maar onhandige gewoonte is dat we elkaar aankijken tijdens een gesprek. Als je elkaar doorlopend moet aankijken, kun je minder makkelijk je informatie ophalen. Je moet daarvoor namelijk met je ogen bewegen. Bewegen naar de kant waar je dingen ziet, hoort, voelt en denkt.
Ik ben heb een duidelijk visuele voorkeur. Zelfs als je mij vraagt naar een gevoel, gaan mijn ogen vaak eerst naar een visuele herinnering. Dat kan razendsnel, maar daar moeten de ogen wel voor kunnen bewegen.
Mede daarom hebben mensen tijdens wandelingen of een autorit vaak van die fijne gesprekken. Het praat veel makkelijker. Nu weet je waardoor. Je ogen kunnen veel vrijer bewegen en halen dus makkelijker hun informatie op. Er is geen belemmering!
Heel kort samengevat: Kijken mensen naar boven dan herinneren zich een beeld of maken ze een plaatje. Kijken ze naar links of rechts herinneren of maken ze een geluid. De blik naar beneden grijpt terug op gevoel en denken.
Dit staat bekend als het voorkeurrepresentatiesysteem. Mooi woord voor galgje. Nog mooier voor bij een workshop NLP in het onderwijs. Want zeker voor de klas is dit zo’n geweldige tool!